Co to są „demony”? Czy to jakieś istoty wyższe, które mogą przemierzać cały kosmos w sekundę, materializować się gdzie i jak chcą (dlatego mówienie o kształcie demona to raczej relacja obaw tego, kto go widział). Czy rzeczywiście dokładnie wiedzą jak się pokazać i komu, a w związku z tym zawsze swój wygląd i zachowanie dostosowują do „oczekiwań” świadka, czyli najgłębszych jego lęków i obaw, a tak naprawdę idealnie dopasowują się do tego rejonu psychiki danego „klienta”, który może zadecydować o przeciągnięciu go na tę niewłaściwą stronę. Istoty te tworzymy my, ludzie, własnymi myślami, a żywią się naszymi lękami, a nawet … Czytaj dalej Apokalipsa tu i teraz

Dziwne czasy mamy, prawda? Pomijając oderwane od rzeczywistości teorie spiskowe (jak: reptilianie, kosmici, płaskie ziemie, matrixy i inne wirtuale), trzeba stwierdzić, że z poddanych „awansowaliśmy” na niewolników. Czytaj dalej Z Synopy do Efezu

Trochę nietypowy temat, jak na ten blog… Ale muzyka zajmuje ważną pozycję w moim życiu. Faktem jest też, że jest ona obiektem zainteresowania filozofów. Zajmował się nią sam Pitagoras, pewnie to za jego przyczyną utarło się powiedzenie, że „muzyka to matematyka”. Nic dziwnego. Wszystkie dźwięki, skale, harmonie muszą być w określonym porządku, inaczej to „nie działa”. Jest w prawdzie taki trend, jak „muzyka atonalna”, ale to raczej margines, natomiast jak najbardziej takie „dziwne dźwięki” można wsadzać na zasadzie kontrapunktu w normalne piosenki, tak jak zapomniane przez niektórych pauzy. Wiele osób z pewnością zadaje sobie pytanie – dlaczego disco-polo to taka … Czytaj dalej Półtony i półgłówki

Czy już każdy zdał sobie sprawę, że symbolem dzisiejszych czasów jest nadmiar? Za dużo bodźców, wyzwań, rzeczy… śmieci. Towarzyszy temu rzecz jasna niedobór na drugim biegunie. Może rzeczywiście ten duch współczesny, przekleństwo, to polaryzacja. To ten moment, w którym teza i antyteza oddaliły się tak bardzo od siebie, że żadna synteza już nie będzie możliwa, tylko pełna entropia. Jedyna droga, to powrót, ale nie wstecz, tylko zmiana kierunku. Powrót na szlak. Na drogę środka. Mówią – miej wy******, a będzie ci dane. Coś w tym jest. Na pewno jest tak, że kiedyś trzeba odpuścić. Nie przekraczać szczytu (rozkładu normalnego, krzywej … Czytaj dalej Projekt minimum

Ale po co o tym mówić? To niedobra jest… Puszczam oko do czytelnika, ale nie będę tu snuł wątków spiskowych, że są jacyś Mędrcy, którzy rządzą światem, a nawet jeśli, to nie ma co się nimi przejmować, bo ważne jest tylko to, żeby coś sobie uświadomić. Jedną małą rzecz, która natychmiast daje spokój ducha. Cóż to takiego? Że polityka, to samo zło. Mówienie więc na przykład z okazji jakiś głosowań, referendów, wyborów, iż stawiamy na „mniejsze zło” powoduje niepotrzebne dyskusje. Bo jest to oczywiste. Zawsze znajdujemy się między Scyllą a Charybdą, jeśli chodzi o łączenie społeczeństw pod jakąś władzą. To … Czytaj dalej Polityka

… o co chodzi. To pewnie o pieniądze. Też. Ale powinno się to rozwinąć – pieniądze, seks albo władza, w różnej kolejności. Tak naprawdę chodzi tylko o jedno – rozwinęliśmy, to teraz zwiniemy. Dlatego ten wpis będzie krótki. Będę być może go rozwijał i hiperlinkował, może stanie się w końcu mapą całej strony. Mam też nadzieję, że spisane materiały po przeredagowaniu i uporządkowaniu staną się książką z dziedziny… Psychologii kulturowej. A może ewolucyjnej? Dobra, zwijamy. Do jakiej wspólnej kategorii należą wymienione wyżej anty-wartości? Co jest podstawą (bazą hehehe) tej „świętej” trójcy materializmu? (Głównie marksistowskiego – między innymi oczywiście, bo temat … Czytaj dalej Jak nie wiadomo…